เสียการใหญ่

๑๘๓

เหตุการณ์นิดหนึ่งจะพาให้เสียการใหญ่

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 78

          ขงเบ้งยกทัพไปเขากิสานเพื่อเผด็จศึกกับเมืองลกเอี๋ยง พระเจ้าโจยอยให้สุมาอี้ตั้งมั่นไว้ ฝ่ายขงเบ้งมิได้เห็นสุมาอี้ออกรบพุ่งเป็นช้านาน ก็คิดว่าการศึกนี้จะยืดยาว จึงให้ทหารเลวออกผูกใจกับชาวบ้าน ขอช่วยทำนาปลูกผักฟักถั่ว ครั้นเป็นผลแล้วทหารทั้งปวงให้เจ้าของสองส่วนขอเอาส่วนหนึ่ง เหล่าทหารมิได้ข่มเหงชาวบ้านเลย ราษฎรก็มีใจรักขงเบ้งเป็นอันมาก สุมาสูผู้บุตรสุมาอี้จึงบอกบิดาว่าจะนิ่งเฉยอยู่ไม่รบพุ่งฉะนี้ข้าศึกก็จะมีใจกำเริบ ฝ่ายอุยเอี๋ยนเอาหมวกทองที่เลียวฮัวได้มาคราวไล่ตีสุมาอี้แตกไปนั้น ใส่ปลายไม้มาร้องด่าเป็นข้อหยาบช้าที่หน้าค่าย สุมาอี้มิได้ว่าประการใด ขุนนางแลทหารทั้งปวงได้ยินก็โกรธ ต่างคนต่างแต่งตัวใส่เกราะจะออกไปรบกับอุยเอี๋ยน สุมาอี้จึงห้ามไว้แล้วว่า อันโบราณกล่าวไว้ว่า เหตุการณ์นิดหนึ่งจะพาให้เสียการใหญ่

การทำงานใด ๆ พึงคำนึงถึง ผลลัพธ์ ที่ต้องการ

เมื่อมุ่งเน้นที่ผลลัพธ์ ย่อมไม่ติดอยู่กับรูปแบบ

เมื่อมุ่งเน้นที่ผลลัพธ์ ย่อมไม่ติดอยู่กับเรื่องไม่สำคัญ

เรื่องไม่สำคัญ เรียกว่า เรื่องเล็กน้อย

เรื่องเล็กน้อย เป็นเรื่องจู้จี้

เรื่องเล็กน้อย เป็นเรื่องจุกจิก

ผู้บริหารหลายคน ติดอยู่กับเรื่องจู้จี้จุกจิก

ผู้บริหารหลายคน ติดอยู่กับเรื่องเล็กน้อย

เรื่องเล็กน้อย เรื่องจู้จี้จุกจิก กลายเป็นเรื่องสำคัญ

ผลลัพธ์ที่ต้องการ กลายเป็นเรื่องรอง

เรื่องเล็กน้อย จึงพาให้เสียการใหญ่

จะเอายังไง ก็บอกมา

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

          มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

          ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

          ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

          ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

          มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้