วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(หยดน้ำตาสยาม Siamese Tears)


"เมื่อเราอยู่ใกล้อะไรมากเกินไป ทำให้ไม่อาจเห็นได้ชัดเจน"

หยดน้ำตาสยาม Siamese Tears
Claire Keefe - Fox : สุมาลี

เมื่ออยู่ไกล ผู้คนจะมองเห็นในมุมกว้าง สิ่งที่เห็นมากมาย แต่ทุกสิ่งอย่างจะดูเล็ก
ยิ่งไกลมากยิ่งเล็กมาก และเมื่อไกลมากขึ้นอาจเห็นแต่ความเลือนราง

เมื่ออยู่ใกล้ ผู้คนจะมองเห็นในมุมที่แคบลง แต่สิ่งที่เห็นจะใหญ่โตขึ้น
ยิ่งใกล้มากยิ่งใหญ่มาก และเห็นรายละเอียดมากขึ้น แต่อาจเห็นเพียงส่วนใดส่วนหนึ่ง
ยิ่งใกล้มากขึ้นอีก อาจมองไม่ออกว่าเป็นสิ่งใดมีแต่ความเลือนราง

ไกลเกินใกล้เกิน ล้วนเลือนราง
อย่าไกลเกิน อย่าใกล้เกิน
อย่าไกลอย่างเดียว อย่าใกล้อย่างเดียว


ต้นเรื่อง

หยดน้ำตาสยาม เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่ สุมาลี แปลจากเรื่อง Siamese Tears ของ Claire Keefe - Fox เป็นเรื่องราวในช่วงรัชสมัยรัชกาลที่ 5 สูญเสียดินแดนบางส่วนให้กับฝรั้งเศส หญิงสาวลูกครึ่งอังกฤษ-ฝรั่งเศส ติดตามสามีนักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ข้ามน้ำข้ามทะเลมายังประเทศสยาม ต่อมามีโอกาสได้เข้าไปสอนภาษาฝรั่งเศสให้เจ้านายฝ่ายหญิงในพระบรมมหาราชวัง เธอจึงได้เข้าไปรับรู้ถึงความขัดแย้งระหว่างประเทศระหว่างสยามกับอังกฤษและฝรั่งเศส จึงเป็นเรื่องราวผ่านมุมมองของคนต่างชาติที่มีความรักความเข้าใจต่อสยาม

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ทุกอย่างที่ดีต้องมีส่วนเสียปนอยู่ด้วย"

"ความสุขเป็นของมีค่าที่ควรฉวยไว้เมื่อมีโอกาส"

"การปรับปรุงการศาลต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง ยุติการกินสินบน...และที่ควรทำไปพร้อม ๆ กันคือออกกฎเกณฑ์การให้สัมปทานเหมืองแร่ สัมปทานตัดไม้ เพื่อให้เงินรายได้เข้าพระราชอาณาจักร ไม่ใช่เข้ากระเป๋าพวกเจ้านายขุนนางท้องถิ่น ปรับปรุงการโทรเลข และที่สุดควรให้มีโทรศัพท์ไปถึงทุกหมู่บ้าน ส่วนเรื่องการบริหาร โดยเฉพาะตามกระทรวงทั้งหลายต้องใช้นโยบายว่าเจ้าพนักงานต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของตนและผลงานด้วย..."


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด

ไม่มีความคิดเห็น: