วันเสาร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ถกแขมร์แลเขมร)


"หมาเห่าข้างบ้าน ไม่ต้องไปสนใจ"

ถกแขมร์แลเขมร
รุ่งมณี เมฆโสภณ

การทำงานร่วมกันในองค์กร
บางครั้งบางคราก็ต้องเสนอความคิดเห็นในงานที่ผู้อื่นรับผิดชอบ
บางครั้งบางคราก็ต้องฟังเสียงท้วงติงจากผู้อื่น
เพราะความล้มเหลวของงานขององค์กรย่อมส่งผลกระทบถึงทุกผู้คนในองค์กร

แต่หากสนใจทุกเรื่องราว งานก็อาจไม่คืบหน้า
เพราะบางผู้คน ปากพล่อย ปากไม่มีหูรูด พูดพล่าม พูดโดยไม่ยั้งคิดว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด
บางผู้คนก็ ปากเปราะ พูดไปเรื่อย


ต้นเรื่อง

ถกแขมร์ แลเขมร เป็นบันทึกเรื่องราวของกัมพูชา โดยผู้เขียน ซึ่งเป็นนักข่าวชาวไทยรุ่นแรก ๆ ที่เข้าไปรวบรวมเรื่องราวในกัมพูชา ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ผู้นำกัมพูชาหลายคน เรื่องราวจึงมีทั้งข้อมูลความจริงทางการเมือง ความโหดร้ายของสงคราม วิธีชีวิตของคนเขมร ที่ต้องทุกข์ทนกับภาวะสงครามและหลังสงคราม


Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ความทรงจำของคนเราอาจจะสั้นแต่ประวัติศาสตร์นั้นยืนยาว"

"คนพูดมากความผิดพลาดก็มาก คนพูดน้อยความผิดพลาดก็น้อย"

"เรารู้ว่าใครเป็นเพื่อนแท้เมื่อยามที่เราตกระกำลำบาก"

"เวลาเปลี่ยน ภาระหน้าที่ของแต่ละคนก็เปลี่ยนไป"



จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด

ไม่มีความคิดเห็น: