จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ไวรัสอำมหิต)

"ถ้าไม่เดินเอง ก็จะมีคนมาบังคับให้เดิน"

ไวรัสอำมหิต

แบรด ทอร์ - สรศักดิ์ สุบงกช

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ซึ่งแตกต่างจากสัตว์สังคมอื่นตรงที่ มนุษย์ไม่ได้มีเพียงแค่สัญชาตญาณธรรมชาติเพื่อเอาชีวิตรอดเท่านั้น หากแต่มนุษย์ยังเป็นสัตว์ที่มีวัฒนธรรม

มนุษย์จึงจำต้องสร้างกฎเกณฑ์ ทั้งเพื่อรักษาสัญชาตญาณธรรมชาติของการมีชีวิตรอด และเพื่อรักษาวัฒนธรรมของการเจริญรุ่งเรืองงอกงาม หล่อหลอมรวมกันเป็น บรรทัดฐาน (Norm) ของสังคม

แต่ละบรรทัดฐานที่กอปรด้วย แนวคิด(concepts) ค่านิยม(value) การรับรู้(perceptions) และ การปฏิบัติ(practices) ที่ชุมชนหนึ่งมีหรือกระทำร่วมกันก่อให้เกิดแนวทางพื้นฐานแห่งความเป็นจริง

ของการจัดระบบตนเองของชุมชนนั้นรวมเรียกว่า  กระบวนทัศน์(Paradigm)

และเมื่อกระบวนทัศน์เดิมไม่สามารถใช้แก้ปัญหาให้มนุษย์ในชุมชนหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์ใหม่ก็จะบังเกิดขึ้น 

เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง ผู้คนเลือกที่จะทำได้ สามประการ

หนึ่งคือ ต่อต้านการเปลี่ยนแปลง เหนี่ยวรั้งสังคมให้จมอยู่ในกระบวนทัศน์เดิม ๆ

หนึ่งคือ ยินยอมเปลี่ยนแปลงตาม ซึ่งอาจจากเห็นชอบด้วย หรือเป็นภาวะจำยอม

หนึ่งคือ ร่วมกระบวนการเปลี่ยนแปลงนั้น เพื่อร่วมคัดสรรสิ่งที่ดีกว่าในสังคม

หากเกิดการเปลี่ยนแปลงจริง ผู้คนที่เลือกการต่อต้านจะกลายเป็นผู้ถูกบังคับโดยสังคม

ต้นเรื่อง

ไวรัสอำมหิต เป็นอาชญนิยายจารกรรมการไล่ล่าเพื่อหยุดการก่อการร้ายข้ามโลก ที่เป็นการการร่ายที่น่าสะพรึงกลัวเพราะใช้เชื้อไวรัสอำมหิตเป็นสงครามระหว่างประเทศระหว่างศาสนา แม้จะเป็นนิยายที่เขียนขึ้นจากจินตนาการ แต่ใครจะรับรองได้ว่าจะไม่มีโอกาสเกิดขึ้นได้จริง

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"สิ่งมีชีวิตเรียนรู้กันได้ทั้งนั้นแหละ"

หมายเหตุ

จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@Wannapa Suanarang

บางคนเลือกหยุดเดิน เพราะไม่ชอบให้ใครบังคับเดิน

 

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด