"บางคนอาจจะยึดถือศักดิ์ศรีว่าเป็นสิ่งที่สูงสุด จนไม่สามารถจะแลกเปลี่ยนกับสิ่งใดได้ แต่บางคนก็อาจวางมันไว้ในตำแหน่งที่ต่ำสุด และยินยอมแลกมันกับสิ่งใดก็ได้"
หิมาลายัน
ประภัสสร เสวิกุล
ศักดิ์ศรี เป็นมุมมองถึงคุณค่าภายในตัวตนของความเป็นมนุษย์
ศักดิ์ศรี ของแต่ละผู้คนจึงแตกต่างกัน
บางเรื่องบางราวเป็นศักดิ์ศรีของบางคน แต่อาจไร้ค่าสำหรับบางคน
แต่ศักดิ์ศรียังขึ้นอยู่กับมุมมองของสังคม
บางครั้งบางครา เรื่องไร้ค่าจึงกลับกลายเป็นศักดิ์ศรีของผู้คน
ผู้คนมักยึดติดกับศักดิ์ศรีของตน
แท้ที่จริง ศักดิ์ศรีเป็นเรื่องของแต่ละผู้คน ที่จะแบกไว้หรือจะวางลง
ต้นเรื่อง
หิมาลายัน นวนิยายของ ประภัสสร เสวิกุล ศิลปินแห่งชาติ ที่เขียนถึง จูปาดาวา รัฐหนึ่งใยเทือกเขาหิมาลัย ที่สะท้อนให้เห็นถึง การช่วงชิงอำนาจ ที่ทั้งแก่งแย่งช่วงชิง ความอดทน ความกล้าหาญ ความรักและการเสียสละ แต่ไม่ว่าอย่างไร ทั้งหมดก็เพียงเพื่อวังวนแห่งอำนาจที่ทุกคนต้องการ
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"สัตว์ที่อ่อนแอนั้นมักมีสิ่งห่อหุ้มภายนอกที่แข็งแกร่งเสมอ"
"อามิสคือสิ่งซึ่งทำลายมิตร"
"ถ้าเจ้าไม่ยอมหลับแล้ว เมื่อไรถึงจะตื่นได้เล่า"
"คนที่จะเป็นใหญ่ต่อไปภายหน้านั้น ยามรักย่อมรักตนเองยิ่งกว่าคนอื่น และยามแค้นย่อมแค้นคนอื่นยิ่งกว่าตัวเอง "
"การเป็นศัตรูกับคนที่ไร้ศักดิ์ศรีนั้น นับได้ว่าเป็นอันตรายยิ่งนัก"
"การขับเคี่ยวแข่งขันหากปราศจากคู่ต่อสู้ที่มีฝีมือทัดเทียมกันก็ย่อมไร้รสชาติ"
"นั่นเพราะว่าริมโปเชเป็นสงฆ์จึงครุ่นคิดอย่างสงฆ์ แต่ข้าพระองค์เป็นนักรบจึงใคร่ครวญอย่างนักรบ"
"ปากมีเพียงหนึ่ง แต่หูนั้นมีถึงสอง"
"วิสัยของคนที่ล่าสัตว์นั้นมีอยู่สองประเภท คือล่าเพื่อเอาเนื้อหนังของสัตว์มายังชีพ หรือมิเช่นนั้นก็ไล่ล่าด้วยความคึกคะนอง"
"ลูกนกอินทรีกับนกเหยี่ยวแม้ยามเยาว์จะดูคล้ายคลึงกัน แต่เมื่อปีกหางงอกเงยสมบูรณ์แล้วอินทรีก็ยังคงต้องเป็นอินทรีอยู่วันยังค่ำ"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
