วันเสาร์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2556

รุกหน้า


การสิ่งใดเห็นได้การแล้ว ก็ให้เร่งคิดอ่านทำการไปกว่าจะสำเร็จ


สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 30

โจโฉปราบปรามไพร่บ้านพลเมืองให้อยู่เป็นปรกติแล้ว จึงยกกองทัพไปตีเอาหัวเมืองฝ่ายตะวันตก
ทางนั้นกันดารนักโจโฉเห็นว่าทหารได้รับความลำบากใคร่จะยกทัพกลับ เมื่อปรึกษากุยแกซึ่งนอน
ป่วยมาบนเกวียน กุยแกตอบว่าการสิ่งใดเห็นได้การแล้ว ก็ให้เร่งคิดอ่านทำการไปกว่าจะสำเร็จ
เมื่อยกทัพมาขนาดนี้แล้ว ก็ควรจัดทหารที่กล้าแข็งรุกหน้าต่อไป



การทำงาน ต้องวิเคราะห์สถานการณ์ ตั้งแต่ต้นจนตลอด

หากมีโอกาสแห่งความสำเร็จ แม้สร้างความลำบากยากแค้น ก็ต้องมุ่งมั่นก้าวต่อไป
หากไม่มีโอกาสแห่งความสำเร็จ พึงอย่าดันทุรัง

ความสำคัญอยู่ที่การวิเคราะห์ ต้องปราศจาก อคติ

การวิเคราะห์ด้วยอคติ
อาจพบแต่ โอกาสแห่งความสำเร็จ ปลอมๆ

การวิเคราะห์ด้วยอคติ
อาจพบแต่ โอกาสแห่งความไม่สำเร็จ ปลอมๆ


วันพฤหัสบดีที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2556

หมอรักษาโรค



เหมือนหนึ่งคนไข้หนักหมอคาดวันตายอยู่แล้ว
จำจะคิดอ่านเอายาทั้งปวงประสมกันเข้าวางดู
อีกครั้งหนึ่ง แม้พอชอบ โรคก็จะคลาย หาไม่ก็จะตาย

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 30

อ้วนถำพยายามไปอ่อนน้อมต่อโจโฉ แต่โจโฉไม่ยอมรับ กัวเต๋าให้ข้อคิดกับอ้วนถำว่า
สถานะของอ้วนถำเหมือนคนไข้หนักที่หมอกำหนดวันตาย หากจะลองหมอใหม่ยาใหม่
ก็ไม่มีอะไรจะเสีย สู้รวบรวมกองทหารไปรบกับโจโฉอีกครั้ง

หมอ รักษาโรค เพื่่อหวังให้คนไข้หายจากโรค
หมอ รักษาโรค ตั้งแต่โรคเล็กน้อยไปจนโรคร้ายอาการสาหัส
หมอ อดหลับอดนอน เพื่อรักษาคนไข้ให้พ้นจากทุกข์ทรมาน

ตราบใดที่ผู้ป่วยยังไม่หายจากโรค หมอย่อมไม่ยอมละมือ

เมื่อมีหนทางใหม่ใด ที่จะช่วยให้คนไข้หายจากโรคที่เป็นอยู่
หมอย่อมไม่ละโอกาส ที่แม้จะมีเพียงน้อยนิด

ทำงานให้เหมือนหมอรักษาโรค

วันเสาร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556

สุขร่วมเสพย์ ทุกข์ร่วมต้าน


ธรรมดาเป็นข้าท้าวบ่าวพระยา ให้ตั้งใจจงรักภักดีต่อเจ้านาย
ถ้าเจ้านายนั้นมีความสุขก็พลอยสบายด้วย แม้มีทุกข์ร้อน
ก็พึงให้ทรมานกายลำบากด้วยจึงจะควร

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 30

อ้วนถำขับม้าพาทหารถอยหนีโจโฉเข้าไปในเมืองลำพี้   โจโฉยกทัพตามไปล้อมเมืองไว้
อ้วนถำเห็นจวนตัว ให้ซินเบ้งออกไปอ่อนน้อม โจโฉกลับเกลี้ยกล่อมให้ซินเบ้งทิ้งอ้วนถำเสีย
ซินเบ้งตอบโจโฉว่า โบราณว่าไว้ว่า ธรรมดาเป็นข้าท้าวบ่าวพระยา ให้ตั้งใจจงรักภักดีต่อเจ้านาย
ถ้าเจ้านายนั้นมีความสุขก็พลอยสบายด้วย  แม้มีทุกข์ร้อนก็พึงให้ทรมานกายลำบากด้วยจึงจะควร


การทำงานในองค์กร
ผู้บริหาร และ ผู้ปฏิบัติ ต้องพึ่งพากันและกัน

ผู้บริหาร อาศัยผลงานจาก ผู้ปฏิบัติ
ผู้ปฏิบัติ ได้รับสิทธิประโยชน์จาก ผู้บริหาร

ผู้บริหาร และ ผู้ปฏิบัติ จึงพึงประเมินผลลัพธ์ของงานซึ่งกันและกัน
ผลลัพธ์งานของอีกฝ่าย ย่อมมีผลกระทบต่ออีกฝ่าย ไม่มากก็น้อย

เป็นเจ้านาย อย่าคิด ช่างหัวมัน เมื่อผลงานของลูกน้องไม่ดี
เป็นลูกน้อง อย่าคิด ช่างหัวมัน  เมื่อผลงานของเจ้านายไม่ดี

ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุข
มีสุขร่วมเสพย์มีทุกข์ร่วมต้าน