คุณไม่ต้องคิดอะไร ผมคิดไว้หมดแล้ว คุณทำตามที่ผมคิดไว้ เท่านั้นก็พอ....
ถอยดีกว่าอ้อม สุนิสา สุขบุญสังข์
.jpg)
นอกจากนั้น บุคคลระดับต่ำกว่า ยังบอกกับท่านด้วยความนอบน้อมว่า
ท่านอย่ามาคิดอะไรใหม่ๆ อย่าเอาประสบการณ์ที่อื่นมาใช้กับที่นี่ ที่นี่เขาพอใจกับการทำงานแบบเดิมๆนี้แหละ...
ท่านจะคิดอย่างไร ท่านจะเลือกอะไร ระหว่าง
1. สู้
2. ถอย
2. ถอย
หากท่านเลือกข้อ 1 ท่านก็ต้องผลักดันแนวคิดของท่านไปให้ได้ แม้จะขยับเขยื้อนยาก ก็ต้องพยายาม แม้ช้า แต่ก็ต้องเคลื่อน เพราะท่านเลือกที่จะ สู้ แม้ทางเดิน จะเล็กแคบ ต้องไต่ไประหว่างผาสูง กับหุบเหวโตรกธารลึก ก็ต้องค่อยคืบ ค่อยคลานไป ค่อยแซะหาทางเดินไป อาจกระแทกหินเจ็บตัวบ้าง อาจเดินผิดทางไปเจอทางตัน ก็หันหาทางใหม่ อาจเจอทางใหญ่เดินสะดวกเข้าสักวัน ถึงหมดแรงตน ก็ยังอาจมี ฟ้าผ่า ดินถล่ม เปิดทางให้
แต่ถ้าท่านเลือกข้อ 2 ท่านก็เปิดเพลงของ อ้อม สุนิสา สุขบุญสังข์ ฟัง แล้วอย่าไปคิดอะไรมาก
ถอยดีกว่าอ้อม สุนิสา สุขบุญสังข์
....ก็ใครจะรู้ รู้ว่าเธอมันหลายใจ ไม่บอกให้รู้ แล้วก็ใครจะรู้ได้
เธอคบคนนั้นคนนี้ และยังมีฉันห้อยท้าย ไม่รู้จะเอายังไง มันทนไม่ไหว ไม่ไหว
ถอย..ดีกว่า ไม่เอา..ดีกว่า เธอเล่นเปลี่ยนใจทุกครั้ง หลังอาหาร ก็ใครจะไปทานทนได้
ถอย..ดีกว่า..ไม่เอา..ดีกว่า ไม่อยากต่อคิวหัวใจกับเธอ ไม่รู้จะได้เบอร์อะไร
ก็กว่าจะรู้ ลึกลงไปตั้งเท่าไร แต่พอได้รู้ หายไปจนหมดหัวใจ
บอกฉัน อย่างงั้น อย่างงี้ ว่ามีแต่ฉันใช่ไหม เพิ่งรู้ว่าเป็นอย่างไร มันทนไม่ไหว ไม่ไหว
ถอย..ดีกว่า ไม่เอา..ดีกว่า เธอเล่นเปลี่ยนใจทุกครั้ง หลังอาหาร ก็ใครจะไปทานทนได้
ถอย..ดีกว่า..ไม่เอา..ดีกว่า ไม่อยากต่อคิวหัวใจกับเธอ ไม่รู้จะได้เบอร์อะไร.....
แล้วท่านหวังว่าผู้เขียนจะเลือกข้อไหน
แม้ ละเมอ ก็ไม่เคยคิดจะ ถอย
แต่ตื่นมา อ้าว ไหงถอยซะงั้น ละเพ่
ไม่อาวดีกว่า
Bye
[โพสต์ครั้งแรก ที่ นอนละเมอที่หนองบัว 14-01-2010]
