งุนงง หนักหนาเงินตราเจ้าเอย ไม่วายเว้นเลยทุกวี่วัน
ชมรมเชื่อถือเล่าลือลั่น งุ่นง่านแต่เงิน งก งง งัน เสียงซุบซิบกัน ออกแซ่ซ้อง
ชมรมเชื่อถือเล่าลือลั่น งุ่นง่านแต่เงิน งก งง งัน เสียงซุบซิบกัน ออกแซ่ซ้อง
งมงาย เงียบเหงาถ้าเราขาดเงิน กลัดกลุ้มเหลือเกินดังเกิดกรรม
ใครมี ครึกครื้นทุกคืนค่ำ เจ้าจู่ เจ้าโจม ฝังใจจำ เนื้อนั้นมันนำ อำนาจ เงิน
มีเงินเดินซื้อ สินค้าได้ บางคราวเชื่อไหม แม้ใจที่แกร่งเกิน ยังถูกน้ำเงิน กระหน่ำเสียยับเยิน
โอ้เงิน เอ๋ยเงิน โอ้เงิน เอ๋ยเงิน อำนาจมันเกินจะเอื้อมอาจ คนเราเคารพ คบกันที่เงิน
ไม่มีเขาเมิน ดังหมดญาติ เงินตรานี่หรือ คือกระดาษ
ผู้สร้างขึ้นมา ซิ อนาถ หลงใหลเป็นทาส อำนาจเงิน
(คำร้อง - ทำนอง พยงค์ มุกดา)
เงิน ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่การไม่มีเงินนั้นก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต สังคมปัจจุบันจึงยึดเอาเงินเป็นสรณะ
เรายอมรับกันว่า เงินเป็นที่สร้างสรรค์ทุกสิ่ง แม้ทำความดี ก็ต้องแลกด้วยเงิน เงินได้ซื้อจิตวิญญาณของเราไปหมดแล้ว !!!
ทุกอย่างตัดสินด้วยเงินจริงหรือ เงินแก้ปัญหาทุกอย่างได้จริงหรือ
หลวงพ่อ จรัญ ฐิตธมฺโม แห่ง วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี กล่าวไว้ว่า
เงินซื้อเตียงนอนได้ แต่ซื้อการหลับเป็นสุขไม่ได้
เงินซื้อกระดาษปากกาได้ แต่ซื้อความเป็นกวีไม่ได้
เงินซื้ออาหารดีๆได้ แต่ซื้อความอยากรับประทานไม่ได้
เงินซื้อความประจบสอพลอได้ แต่ซื้อความจริงใจไม่ได้
เงินซื้อการตามใจได้ แต่ซื้อความจงรักภักดีไม่ได้ ฯลฯ
โดยสรุปว่า เงินซื้อหลายอย่างได้ แต่เงินซื้อความสุขไม่ได้ เงินจะสำคัญ เมื่อจำเป็นต้องใช้เท่านั้น
ปัญหาระบบงานสาธารณสุขเป็นสหปัจจัย เงินเป็นเพียงปัจจัยหนึ่ง เราจำเป็นต้องวิเคราะห์ร่วมกันอย่างจริงจังในแต่ละปัญหา ว่าอะไรคือสาเหตุ และจะต้องวางแผนแก้ไขอย่างไร แน่นอนว่าอาจจำเป็นต้องใช้เงินบ้าง แต่ผู้เขียนไม่เชื่อว่า เงินจะเป็นตัวแก้ ปัญหาในทุกเรื่อง
ตราบใดที่เราไม่ได้แก้สาเหตุของปัญหาแล้ว การเติมแต่เงินเพื่อซื้องานจึงเป็นเรื่อง ถมไม่เต็ม และไม่มีที่สิ้นสุด รังแต่จะเป็นปัญหาผูกพันไม่รู้จบ ทั้งยังอาจเป็นการเพิ่มปัญหาให้ซับซ้อนมากขึ้น
งานที่เคยทำด้วยหัวใจกลับเปลี่ยนไปเป็นเพื่อเงิน ต้องมีเงินแลกเปลี่ยน คนดีกลายเป็นคนที่เห็นแก่เงิน (...บางคราวเชื่อไหม แม้ใจที่แกร่งเกิน ยังถูกน้ำเงิน กระหน่ำเสียยับเยิน โอ้เงิน เอ๋ยเงิน โอ้เงิน เอ๋ยเงิน อำนาจมันเกินจะเอื้อมอาจ ...)
เงินซื้อทุกอย่างได้ และ เงินก็ซื้อท่านได้เช้่นกัน
น่าสงสารแพทย์ ทันตแพทย์ เภสัชกร พยาบาล เจ้าหน้าที่สาธารณสุขทุกสาขาวิชาชีพ ที่ถูกดูหมิ่นเหยียดหยามว่าเป็นคนเห็นแก่เงิน ทุกอย่างต้องเอาเงินฟาดหัวใหั ทำงาน
โอ้เงิน เอ๋ยเงิน โอ้เงิน เอ๋ยเงิน อำนาจมันเกินจะเอื้อมอาจ
โพสครั้งแรกเมื่อ 28 ก.พ. 2552
